Bizantijska umjetnost za vrijeme vladavine dinastije Paleolog

Bizantijska umjetnost tokom egzila (1204–1261) i vladavine dinastije Paleolog bilo je razdoblje bizantijske umjetnosti povezano s postojanjem Nikejskog Carstva, te drugih država nasljednica Bizantijskog Carstva i s vladavinom posljednjeg cara Konstantina XI iz dinastije Paleolog u obnovljenom Bizantijskom Carstvu između 1204. i 1453. Vladavina Paleologa bila je obilježena obnovom propadajućeg carstva i svijesti o državnoj i nacionalnoj kulturi.^[1] Figurativne umjetnosti, posebno religijsko slikarstvo, doživjele su posljednje zlatno razdoblje u vrijeme Paleologa. Uprkos političkim poteškoćama koje su najavile približavanje kraja bizantijske države, grčke radionice u kojima su radili mozaičari, slikari i kipari i dalje su bile vrlo zauzete i narudžbi nije nedostajalo. Uglavnom su dolazile od članova važnih plemićkih porodica iz Konstantinopolja i provincija, kao i od slavenskih, bugarskih i srpskih vladara koji su slijedili primjer bizantijskih careva. Većina umjetničkih djela urađenih za vrijeme vladavine Paleologa mogu se naći u glavnom gradu Carstva, Mistrasu, na sjeveru Grčke, u Srbiji i Bugarskoj.^[2] Zbog veoma uspješnog razvoja filozofije, nauke i umjetnosti, ovaj period historičari umjetnosti ponekad nazivaju i paleološkom renesansom ili trećim zlatnim dobom bizantijske umjetnosti.^[1]

1. ^ ^{a b} Art of the Byzantine World, Christa Schug-Wille, Harry N. Abrams, INC. Publishers, New York City, Library of Congress Catalogue Card Number: 75-92912, Germany, 1969., str. 200-252
2. ^ "The Art of the Byzantine Empire" (PDF). monoskop.org. Arhivirano s originala (PDF), 14. 4. 2021. Pristupljeno 24. 3. 2021.